Skok w wzwyż – na czym polega? Ile wynosi rekord?

fot. mat. partnera (lh)

Skok wzwyż to jedna z dwóch konkurencji na Igrzyskach Olimpijskich w zawodach lekkoatletycznych, a także jedna z pierwszych, w których brały udział również kobiety. Zawody w skoku wzwyż były organizowane już w 1800 roku, a według historyków sport ten powstał w Szwecji.

 
Na przestrzeni lat strategie skoków wielokrotnie się zmieniały. Jeśli dany zawodnik odkrył nową metodą, która przynosiła coraz lepsze wyniki, inni skoczkowie wzwyż kopiowali ten styl, aby osiągać podobne rezultaty. Ile wynosi rekord świata w skoku wzwyż mężczyzn i kobiet? Jaki jest skok wzwyż rekord w naszym kraju? W tym artykule przedstawimy krótką charakterystykę tego sportu i odpowiemy na wspomniane wyżej pytania.

Czym jest skok wzwyż?

W tej dyscyplinie sportowej zawodnicy próbują przeskoczyć przez poziomy drążek zawieszony na dwóch słupkach. Skoczkowie muszą pokonać poprzeczkę bez przewracania jej. Jeżeli zawodnik otrze się o poprzeczkę, ale ta nie zostanie zrzucona na ziemię, liczy się to jako udany skok. Po podjęciu próby przez każdego sportowca poprzeczka jest podnoszona i rozpoczyna się kolejna runda prób. Wysokość podnoszenia poprzeczki różni się w zależności od konkurencji. Początkowa wartość to około dwóch metrów dla mężczyzn i ponad 1,80 m dla kobiet. Zazwyczaj skoczkowie wzwyż są eliminowani, jeśli nie zdołają pokonać poprzeczki trzy razy z rzędu. Jednak te zasady mogą się różnic w zależności od ligi lub zawodów. Zwycięzcą zostaje zawodnik, który potrafi przeskoczyć poprzeczkę na najwyższej wysokości. 

Kto powinien uprawiać skok wzwyż?

Skok wzwyż może być uprawiany tylko przez specyficzny typ sportowca. Zawodnicy muszą być bardzo zwinni i wysocy. Bardzo korzystne jest również posiadanie silnych nóg, które ułatwiają rozbieg i wybicie się przed poprzeczką. Skoczkowie wzwyż mają mnóstwo wspólnych cech z biegaczami przez płotki. 

Skok wzwyż po raz pierwszy pojawił się na Igrzyskach Olimpijskich w 1896 r. i od tego czasu za każdym razem pojawiał się na Letniej Olimpiadzie. Sport ten był jednym z nielicznych, w którym mogły brać udział również kobiety. Od kilkunastu lat pojawia się on również w ofercie legalnych bukmacherów. Można ją znaleźć wyłącznie podczas najważniejszych zawodów jak Mistrzostwa Świata, czy Igrzyska Olimpijskie. Wśród ponad 15 podmiotów posiadających licencję Ministerstwa Finansów tylko kilka gwarantuje graczom naprawdę sporo możliwości wpłacania i wypłacania środków. Dla fanów lekkoatletyki i nie tylko przygotowaliśmy listę, w której sprawdzisz, jaki bukmacher z blik jest dostępny w Polsce, aby szybko i bezpiecznie zasilić konto gracza na stronie internetowej bukmachera lub w aplikacji mobilnej.

Przebieg skoku wzwyż

Zawodnicy zaczynają skok wzwyż od rozbiegu, który ma długość co najmniej 15 metrów. Rozbieg wykonuje się z poliuretanowej nawierzchni, która nadaje się na każde warunki pogodowe, w tym również deszcz. Pas przeznaczony do rozbiegu ma kształt półokręgu o minimalnym promieniu 20 m. Jest on zaznaczony na ziemi białymi liniami. Zawodnikowi nie wolno stawać na lub poza żadną z białych linii, ponieważ spowoduje to automatyczne unieważnienie skoku. W przeciwieństwie do zawodów biegowych nie ma oficjalnej linii startu ani wymaganej pozycji startowej do skoku wzwyż. Zamiast tego, zawodnicy mogą swobodnie rozpocząć swój bieg w dowolnym miejscu w granicach wspomnianego półokręgu.

Głównym celem rozbiegu jest osiągnięcie niezbędnej prędkości i siły pędu, które mają przyczynić się do jak najwyższego skoku. Najważniejsze w tym wszystkim jest wyczucie czasu, kontrola prędkości i technika. Zawodnicy przed skokiem często wyznaczają sobie punkty startu i przejścia z biegu prostego do łuku. Ten drugi znajduje się mniej więcej w odległości 5 kroków od poprzeczki. Aby z powodzeniem wykonać skok, większość najlepszych sportowców w tej dyscyplinie stosuje podejście 10-stopniowe, które prowadzi do poprzeczki po ścieżce przypominającej literę „J”. Zawodnikowi wolno skakać w dowolnej formie lub technice, jaką wybierze. Najczęściej stosuje się technikę Flop Forsbury. Nazwa pochodzi od wybitnego skoczka wzwyż – Dicka Fosbury’ego, który po długich eksperymentach zastosował nową technikę na Igrzyskach w Meksyku. Zmiana była na tyle skuteczna, że ustanowił on nowy rekord świata w skoku wzwyż mężczyzn, wynikiem 2,24 m.

Po wykonanym skoku zawodnik ląduje na specjalnie przygotowanym materacu, aby zamortyzować upadek. Jest on umieszczony bezpośrednio za poprzeczką i ma wymiary: 4 m szerokości, 6 m długości i 0,7 m wysokości. Warto dodać, że każdy zawodnik na każdą próbę ma łącznie 1 minutę. W przypadku, gdy w zawodach pozostało już tylko 3 zawodników, każdy otrzymuje dodatkowe 30 sekund. Wreszcie, gdy pozostanie tylko 1 zawodnik, ma on na każdą próbę łącznie aż 3 minuty.

Rekord świata w skoku wzwyż mężczyzn

Jak wysoko ktoś może skakać? Wszystko zależy od zastosowanej techniki. W lekkoatletyce jest tylko jedna konkurencja, w której zawodnicy skaczą nad postawioną poprzeczką. Niegdyś na Igrzyskach Olimpijskich rozgrywano również skok wzwyż na stojąco. Mistrz w tej dyscyplinie – Ray Ewry ustanowił rekord w 1900 roku, skacząc z miejsca na wysokość 1,65 m. Dyscyplinę tą usunięto z programu zawodów olimpijskich po 1912 roku. Na przestrzeni lat skok wzwyż ewoluował, a nowa technika „Forsbury Flop” przyczyniła się do znacznej progresji zawodników, którzy obecnie skaczą dużo wyżej.

Rekord świata w skoku wzwyż mężczyzn należy do Kubańczyka – Javiera Sotomayora. Osiągnął on rezultat 2,45 m 27 lipca 1993 roku w Salamance. Zawodnik z Kuby jest także rekordzistą świata w skoku wzwyż mężczyzn w hali (2,43 m). Drugim na liście jest Katarczyk – Mutazz Isa Barszim, który skoczył na wysokość 2,43 m na Mistrzostwach w Brukseli w 2014 roku. Podium najlepszych skoczków wzwyż zamyka ex aequo Szwed – Patrik Sjöberg i Ukrainiec Bohdan Bondarenko. Obaj zawodnicy skakali na wysokość 2,42 m. Wśród kobiet najlepszy wynik osiągnęła do tej pory Bułgarka – Stefka Kostadinowa, skacząc na wysokość 2,09 m w Rzymie, 30 sierpnia 1987 roku.

Skok wzwyż rekord Polski

Najlepszym Polakiem w historii skoku wzwyż jest Artur Partyka. Ustanowił on rekord Polski 18 sierpnia 1996 roku, skacząc na wysokość 2,38 m. Dzięki temu rezultatowi na Igrzyskach Olimpijskich w 1996 roku w Atlancie zdobył on srebrny medal. Najlepszą Polką jest Kamila Lićwinko z wynikiem 2,02 m z zawodów w Toruniu z 21 lutego 2015 roku.

materiał partnera